Weinig schilders hebben zo de compromisloos geplaatste mens centraal gesteld in hun werk als Ferdinand Hodler. Hoewel ook landschapsvoorstellingen deel uitmaakten van zijn repertoire. Maar veel van zijn uitgebreide werk behoort tot de steeds veranderende variatie en contemplatie van de menselijke figuur - individueel, soms in groepen, deels gekleed, maar vaak ook naakt. Sommige afbeeldingen weerspiegelen dynamiek en kracht, zoals de beroemde afbeelding van een houthakker of Hodlers schilderijen van de danser Giulia Leonardi. Veel van zijn schilderijen, vooral de latere creatieve fasen, stralen een grote rust uit. Af en toe verzamelde de oppasser gegroepeerd met hints van mysterieuze rituelen, vaak de schilder, maar ook individuen.

"De Bron" is niet een van de beroemdste schilderijen van Ferdinand Hodler, maar misschien wel een van zijn mooiste en meest ontroerende. Het beeldt een naakte jonge vrouw af in een geïdealiseerd landschap dat typerend is voor de schilder: een platte, geabstraheerde weergave van de achtergrond die het naturalistische perspectief niet benadrukt. Integendeel, de kunstenaar interpreteert de omgeving als een soort atmosferisch decorontwerp voor de hoofdpersoon. Het is een van Hodler's onmiskenbare, kalme, statische beelden die voor eeuwig zijn vastgelegd. Alleen het druppeltje aan de voeten van de figuur duidt op een zachte beweging. De ongeklede vrouw verbergt haar borst met beide armen op een ogenschijnlijk verlegen manier, maar haar zelfbewuste toestand laat zien dat ze geen schaamte of angst voelt. De open blik kijkt de kijker serieus en bedachtzamer. Met zo'n tederheid vereeuwigde de schilder de trillingen tussen hem en het model op het doek en vroeg instinctief aan de toeschouwer wat de relatie tussen de twee was. En een beetje van die intimiteit is ook overgedragen aan ons, waar we vele jaren later mee geconfronteerd worden en nog steeds het gevoel hebben dat de blik van de jonge vrouw op onszelf rust.

---

De Bron · Ferdinand Hodler