Pieter de Hooch was een Nederlandse genreschilder. Zijn carrière werd positief beïnvloed door de Gouden Eeuw, die gunstig was voor kunstenaars. De Hoochs werken worden vaak vergeleken met die van Vermeer. De twee kunstenaars woonden niet alleen enkele jaren in dezelfde stad, maar hun voorkeursmotieven en voorkeur voor lichtinvloeden waren vergelijkbaar. Ook toen de Hooch buitenscènes schilderde, speelde het licht een bijzondere rol. In tegenstelling tot zijn landgenoot Emanuel de Witte, met wie hij bevriend was, was de Hooch echter meer geïnteresseerd in mensen dan in de omringende ruimte. Om deze reden werden de kamers vaak slechts met enkele geselecteerde objecten ingericht. Hij was meer geïnteresseerd in het perspectief, de relatie tussen de cijfers en hun activiteiten. Hij schilderde graag alledaagse taferelen, zoals in "Card Player" of "The Merry Drinker".
Er is weinig bekend over de Hooch's carrière. Hij is geboren als zoon van een metselaar en een vroedvrouw in Rotterdam. Volgens zijn biograaf studeerde hij in Haarlem tegelijk met Jacob Ochtervelt bij de landschapsschilder Nicolaes Berchem. Wat echter tegen deze theorie ingaat, is dat de Hooch geen stilistische of technische overlapping met Berchem vertoont. Het lijkt er meer op dat hij beïnvloed werd door de Rotterdamse schilders Hendrik Sorgh of Ludolf de Jongh. Vanaf 1650 kwam de Hooch in dienst van de Rotterdamse linnenhandelaar en kunstverzamelaar Justus de la Grange. Waarschijnlijk was hij ook de grootste koper van de Hoochs schilderijen. In totaal werden 11 van zijn schilderijen opgenomen in de inventaris van de kunstverzamelaar. De Hooch moest zijn werkgever vaak vergezellen op zakenreizen naar Amsterdam, Leiden en Delft. Hij vestigde zich rond 1652 in Delft. Tussen 1654 en 1657 was hij lid van het Delftse Lukasgilde, evenals Vermeer. Daarna is zijn verblijfplaats al bijna 10 jaar niet meer gedocumenteerd. Pas in 1667 zijn er weer sporen die erop wijzen dat hij in de tussentijd in Amsterdam actief was.
Rond 1654 trouwde De Hooch met Jannetje van der Bruch, de zus van zijn leerling Hendrick van der Bruch. Het paar had zeven kinderen. In deze periode begon de Hooch zich te interesseren voor andere motieven. Hij schilderde meer huiselijke en gezinsscènes met rijke vrouwen met kinderen, zoals "De Moeder" of "Vrouw met Kind en Meisje". Deze foto's zouden geïnspireerd kunnen zijn op zijn nieuwe gezinsleven. Het beroep van zijn moeder zou hem ook kunnen hebben beïnvloed. Zoals toen gebruikelijk was, begeleidde hij haar vaak bij huisbezoeken. Kunstcritici zien de kwaliteit van de werken van de Hooch vanaf de jaren 1680 achteruitgaan. Zijn schilderijen waren veel grover en zijn kleurenpalet donkerder. Waarschijnlijk was de vroege dood van zijn vrouw, die slechts 38 jaar oud was, de oorzaak van deze verandering. De Hooch was ineens alleen en de uitdaging om alleen voor de grote familie te zorgen was hem te veel. Er is weinig bekend over zijn late jaren. Er wordt ten onrechte beweerd dat hij stierf in een gemeentelijk sanatorium. Maar documenten bewijzen dat het in feite zijn zoon was die naar hem is vernoemd. De Hoochs exacte sterfdatum blijft onbekend.
Pieter de Hooch was een Nederlandse genreschilder. Zijn carrière werd positief beïnvloed door de Gouden Eeuw, die gunstig was voor kunstenaars. De Hoochs werken worden vaak vergeleken met die van Vermeer. De twee kunstenaars woonden niet alleen enkele jaren in dezelfde stad, maar hun voorkeursmotieven en voorkeur voor lichtinvloeden waren vergelijkbaar. Ook toen de Hooch buitenscènes schilderde, speelde het licht een bijzondere rol. In tegenstelling tot zijn landgenoot Emanuel de Witte, met wie hij bevriend was, was de Hooch echter meer geïnteresseerd in mensen dan in de omringende ruimte. Om deze reden werden de kamers vaak slechts met enkele geselecteerde objecten ingericht. Hij was meer geïnteresseerd in het perspectief, de relatie tussen de cijfers en hun activiteiten. Hij schilderde graag alledaagse taferelen, zoals in "Card Player" of "The Merry Drinker".
Er is weinig bekend over de Hooch's carrière. Hij is geboren als zoon van een metselaar en een vroedvrouw in Rotterdam. Volgens zijn biograaf studeerde hij in Haarlem tegelijk met Jacob Ochtervelt bij de landschapsschilder Nicolaes Berchem. Wat echter tegen deze theorie ingaat, is dat de Hooch geen stilistische of technische overlapping met Berchem vertoont. Het lijkt er meer op dat hij beïnvloed werd door de Rotterdamse schilders Hendrik Sorgh of Ludolf de Jongh. Vanaf 1650 kwam de Hooch in dienst van de Rotterdamse linnenhandelaar en kunstverzamelaar Justus de la Grange. Waarschijnlijk was hij ook de grootste koper van de Hoochs schilderijen. In totaal werden 11 van zijn schilderijen opgenomen in de inventaris van de kunstverzamelaar. De Hooch moest zijn werkgever vaak vergezellen op zakenreizen naar Amsterdam, Leiden en Delft. Hij vestigde zich rond 1652 in Delft. Tussen 1654 en 1657 was hij lid van het Delftse Lukasgilde, evenals Vermeer. Daarna is zijn verblijfplaats al bijna 10 jaar niet meer gedocumenteerd. Pas in 1667 zijn er weer sporen die erop wijzen dat hij in de tussentijd in Amsterdam actief was.
Rond 1654 trouwde De Hooch met Jannetje van der Bruch, de zus van zijn leerling Hendrick van der Bruch. Het paar had zeven kinderen. In deze periode begon de Hooch zich te interesseren voor andere motieven. Hij schilderde meer huiselijke en gezinsscènes met rijke vrouwen met kinderen, zoals "De Moeder" of "Vrouw met Kind en Meisje". Deze foto's zouden geïnspireerd kunnen zijn op zijn nieuwe gezinsleven. Het beroep van zijn moeder zou hem ook kunnen hebben beïnvloed. Zoals toen gebruikelijk was, begeleidde hij haar vaak bij huisbezoeken. Kunstcritici zien de kwaliteit van de werken van de Hooch vanaf de jaren 1680 achteruitgaan. Zijn schilderijen waren veel grover en zijn kleurenpalet donkerder. Waarschijnlijk was de vroege dood van zijn vrouw, die slechts 38 jaar oud was, de oorzaak van deze verandering. De Hooch was ineens alleen en de uitdaging om alleen voor de grote familie te zorgen was hem te veel. Er is weinig bekend over zijn late jaren. Er wordt ten onrechte beweerd dat hij stierf in een gemeentelijk sanatorium. Maar documenten bewijzen dat het in feite zijn zoon was die naar hem is vernoemd. De Hoochs exacte sterfdatum blijft onbekend.
Pagina 1 / 2