De Duitse schilder Anton Rafaël Mengs ging de kunstgeschiedenis in als een pionier van het classicisme. Het classicisme staat voor een tijdperk dat duurde van 1770 tot 1840. Het kunsttijdperk verving de barok en bestond uit drie stijlbewegingen - Biedermeier, Empire en Louis-seize. Classicisme kenmerkt zich door eenvoudige, eenvoudige vormen en een rationele koelte. De gelijkenis met klassieke antieke modellen was altijd aanwezig. De Duitse archeoloog Johann Joachim Winckelmann wordt beschouwd als de grondlegger van het stijltijdperk, die zich naast zijn onderzoekswerk ook sterk heeft ingezet voor de Duitse kunstgeschiedenis.
Anton Rafaël Mengs komt uit een kunstenaarsfamilie. Zijn vader Ismael was hofschilder voor de Saksische hoge adel. Al vroeg leerde hij zijn zoon en zijn zus Theresa schilderen. Na school volgde Anton Mengs zijn vader naar Rome. Hier bestudeerden vader en zoon de oude meesters - Michelangelo en Rafaël. Na zijn terugkeer uit Italië werkte Anton als kastschilder in Dresden. Voordat hij als hofschilder voor Friedrich August II aan de slag ging, reisde Anton Rafaël Mengs weer naar Rome. Hier bekeerde hij zich tot het katholicisme om met zijn toekomstige vrouw, de Romeinse Margherita Guazzi, te trouwen. Aan het hof van Friedrich verdiende August II Anton zeer goed. Maar Italië liet de jonge schilder niet los. Hij reisde naar Florence en Venetië voordat hij zich voor de derde keer in Rome vestigde. Nu is hij benoemd tot lid van de Accademia di San Luca - een kunstenaarsvereniging die ooit door paus Gregorius is opgericht. De groep pleitte voor een hervorming van het kunstonderwijs. Het wapen van de Accademia di San Luca hangt vandaag de dag nog steeds in Rome.
In de kunstenaarsvereniging ontmoet Anton Johann Joachim Winckelmann, die hem introduceert in de wereld van het classicisme. De twee zijn hun hele leven lang goede vrienden. In de jaren daarna had Winckelmann een aanzienlijke invloed op de verdere ontwikkeling van het kunstbegrip van Anton Raphael Mengs. Dit feit werd weerspiegeld in zijn schilderijen. Maar Winckelmann was niet de enige die een beslissende invloed had op de Duitse schilder. De Spanjaard José Nicolás de Azara, die als diplomaat en mecenas van de kunsten optrad, werd ook een stille mecenas van Meng's kunst. Jarenlang steunde hij hem bij het uitgeven van zijn werken in Europa. Zijn invloed in Rome nam toe. Hij maakte naam voor zichzelf. Hij bleef ook niet onbekend bij paus Clemens. In 1755 werd hij tijdens een grote ceremonie benoemd tot Ridder in de Orde van de Gulden Snede - wat vandaag de dag nog steeds een grote eer is. De Spaanse koninklijke familie liet hem vervolgens portretteren. Er is een vervolgcommissie ontstaan. Anton kreeg de opdracht om het koninklijk paleis in Madrid te versieren. Hij heeft deze uitnodiging geaccepteerd. In de daaropvolgende jaren wisselde hij de opdrachten in het Spaanse koningshuis en het Vaticaan af. Hij werd ook benoemd tot president van de Accademia di San Luca.
De Duitse schilder Anton Rafaël Mengs ging de kunstgeschiedenis in als een pionier van het classicisme. Het classicisme staat voor een tijdperk dat duurde van 1770 tot 1840. Het kunsttijdperk verving de barok en bestond uit drie stijlbewegingen - Biedermeier, Empire en Louis-seize. Classicisme kenmerkt zich door eenvoudige, eenvoudige vormen en een rationele koelte. De gelijkenis met klassieke antieke modellen was altijd aanwezig. De Duitse archeoloog Johann Joachim Winckelmann wordt beschouwd als de grondlegger van het stijltijdperk, die zich naast zijn onderzoekswerk ook sterk heeft ingezet voor de Duitse kunstgeschiedenis.
Anton Rafaël Mengs komt uit een kunstenaarsfamilie. Zijn vader Ismael was hofschilder voor de Saksische hoge adel. Al vroeg leerde hij zijn zoon en zijn zus Theresa schilderen. Na school volgde Anton Mengs zijn vader naar Rome. Hier bestudeerden vader en zoon de oude meesters - Michelangelo en Rafaël. Na zijn terugkeer uit Italië werkte Anton als kastschilder in Dresden. Voordat hij als hofschilder voor Friedrich August II aan de slag ging, reisde Anton Rafaël Mengs weer naar Rome. Hier bekeerde hij zich tot het katholicisme om met zijn toekomstige vrouw, de Romeinse Margherita Guazzi, te trouwen. Aan het hof van Friedrich verdiende August II Anton zeer goed. Maar Italië liet de jonge schilder niet los. Hij reisde naar Florence en Venetië voordat hij zich voor de derde keer in Rome vestigde. Nu is hij benoemd tot lid van de Accademia di San Luca - een kunstenaarsvereniging die ooit door paus Gregorius is opgericht. De groep pleitte voor een hervorming van het kunstonderwijs. Het wapen van de Accademia di San Luca hangt vandaag de dag nog steeds in Rome.
In de kunstenaarsvereniging ontmoet Anton Johann Joachim Winckelmann, die hem introduceert in de wereld van het classicisme. De twee zijn hun hele leven lang goede vrienden. In de jaren daarna had Winckelmann een aanzienlijke invloed op de verdere ontwikkeling van het kunstbegrip van Anton Raphael Mengs. Dit feit werd weerspiegeld in zijn schilderijen. Maar Winckelmann was niet de enige die een beslissende invloed had op de Duitse schilder. De Spanjaard José Nicolás de Azara, die als diplomaat en mecenas van de kunsten optrad, werd ook een stille mecenas van Meng's kunst. Jarenlang steunde hij hem bij het uitgeven van zijn werken in Europa. Zijn invloed in Rome nam toe. Hij maakte naam voor zichzelf. Hij bleef ook niet onbekend bij paus Clemens. In 1755 werd hij tijdens een grote ceremonie benoemd tot Ridder in de Orde van de Gulden Snede - wat vandaag de dag nog steeds een grote eer is. De Spaanse koninklijke familie liet hem vervolgens portretteren. Er is een vervolgcommissie ontstaan. Anton kreeg de opdracht om het koninklijk paleis in Madrid te versieren. Hij heeft deze uitnodiging geaccepteerd. In de daaropvolgende jaren wisselde hij de opdrachten in het Spaanse koningshuis en het Vaticaan af. Hij werd ook benoemd tot president van de Accademia di San Luca.
Pagina 1 / 3