Egon Schiele presenteert een liggende naakt op een stralende, sterk gele achtergrond.De artistiek gevoelige lijnen benaderen zachtjes het afgebeelde vrouwelijke onderwerp. Fijne accenten in blauw en rood dagen de toeschouwer uit om de liggende vrouw te naderen. Haar uiterlijk is een reactie. De zwart-wit gestreepte jas is open en legt de achterkant bloot. Schiele wijst naar verlangen en verlangen met nadrukkelijke en empathische sensualiteit. Zijn kunst werd altijd als subjectief en controversieel beschouwd. Zijn blik, zijn werk en zijn leven waren een onbeschaamdheid voor zijn tijdgenoten. Hij plaatst onvoorwaardelijk vrouwelijkheid, sensuele erotiek en seksuele verlangens centraal in zijn werk. De kiel kan dus ook worden geïnterpreteerd als een symbool van de conservatieve seksuele moraliteit van zijn tijd. Dit werk daagt de toeschouwer uit om zijn verlangens, zijn verborgen verlangens tegemoet te treden en hen in staat te stellen echte, subjectieve ervaringen te zijn. Want, om te eindigen met de woorden van Egon Schiele: "Zelfs het erotische kunstwerk heeft heiligheid." (Sketchbook 1911)

---

Liggende meisjesnaakt in gestreepte jurk · Egon Schiele