Simeon Solomon (1840 - 1905) werd in Londen geboren als de jongste van acht kinderen van het beroemde joodse echtpaar Michael Solomon en Catherine Levy. Zijn twee broers en zussen Abraham en Rebecca waren ook beroemde schilders. Er wordt dan ook aangenomen dat Abraham zijn jongere broer de eerste beginselen leerde voordat hij werd aangenomen op de Academie van de schilder Carey. Later veranderde Simeon naar de Royal Academy in Londen. Daar ontmoette hij Dante Gabriel Rossetti, die hem introduceerde bij andere volgelingen van het prerafaëlisme. Veel prerafaëlieten bewonderden Salomo's werk en hij werd al snel lid van de prerafaëlitische kring.
Salomo's vroege werken vertoonden vaak motieven uit het Oude Testament of landschappelijke uitbeeldingen van het Joodse leven en religieuze rituelen, zoals in "Sjadrach, Mesach en Abed-Nego". Daarnaast hield hij zich ook bezig met de middeleeuwse literaire motieven die typisch zijn voor de prerafaëlieten. Door zijn associatie met Rosetti maakte Solomon kennis met de schrijver Algernon Swinburne, wiens controversiële roman Lesbia Brandon hij illustreerde. Met de invloed van Swinburne veranderden de thema's in de foto's van Solomon. Hij keerde zich af van de Hebreeuws beïnvloede taferelen en schilderde steeds vaker motieven uit de Romaans-Griekse oudheid. Vanuit deze artistieke fase werd met name het schilderij "Habet!" door zijn tijdgenoten zeer geprezen.
In 1873 kwam er een abrupt einde aan Salomo's carrière. In dat jaar werd hij met een andere man opgepakt in een openbaar toilet in Londen. Hij werd beschuldigd van homoseksuele handelingen, in die tijd meestal samengevat als sodomie. Hij is er eerst met een boete vandoor gegaan. Toen hij het jaar daarop weer in Parijs werd gearresteerd, werd hij voor drie maanden naar de gevangenis gestuurd. Zijn reputatie heeft eronder geleden. Hij mocht zijn werk niet meer tentoonstellen, wat het moeilijk maakte om schilderijen te verkopen. De kunstenaarsscène vergat hem al snel. Slechts enkele schrijvers zoals Oscar Wilde of Walter Pater steunden hem en verzamelden al zijn werken. Maar de gevoelige Salomo raakte steeds meer verslaafd aan alcoholisme en werd uiteindelijk in 1884 in een zogenaamd werkhuis opgenomen. Daar bleef hij schilderen, maar de alcohol had zijn sporen nagelaten en zijn schilderijen bereikten nooit meer de kwaliteit van zijn eerdere werken. Solomon stierf onder slechte omstandigheden als gevolg van zijn alcoholmisbruik.
Simeon Solomon (1840 - 1905) werd in Londen geboren als de jongste van acht kinderen van het beroemde joodse echtpaar Michael Solomon en Catherine Levy. Zijn twee broers en zussen Abraham en Rebecca waren ook beroemde schilders. Er wordt dan ook aangenomen dat Abraham zijn jongere broer de eerste beginselen leerde voordat hij werd aangenomen op de Academie van de schilder Carey. Later veranderde Simeon naar de Royal Academy in Londen. Daar ontmoette hij Dante Gabriel Rossetti, die hem introduceerde bij andere volgelingen van het prerafaëlisme. Veel prerafaëlieten bewonderden Salomo's werk en hij werd al snel lid van de prerafaëlitische kring.
Salomo's vroege werken vertoonden vaak motieven uit het Oude Testament of landschappelijke uitbeeldingen van het Joodse leven en religieuze rituelen, zoals in "Sjadrach, Mesach en Abed-Nego". Daarnaast hield hij zich ook bezig met de middeleeuwse literaire motieven die typisch zijn voor de prerafaëlieten. Door zijn associatie met Rosetti maakte Solomon kennis met de schrijver Algernon Swinburne, wiens controversiële roman Lesbia Brandon hij illustreerde. Met de invloed van Swinburne veranderden de thema's in de foto's van Solomon. Hij keerde zich af van de Hebreeuws beïnvloede taferelen en schilderde steeds vaker motieven uit de Romaans-Griekse oudheid. Vanuit deze artistieke fase werd met name het schilderij "Habet!" door zijn tijdgenoten zeer geprezen.
In 1873 kwam er een abrupt einde aan Salomo's carrière. In dat jaar werd hij met een andere man opgepakt in een openbaar toilet in Londen. Hij werd beschuldigd van homoseksuele handelingen, in die tijd meestal samengevat als sodomie. Hij is er eerst met een boete vandoor gegaan. Toen hij het jaar daarop weer in Parijs werd gearresteerd, werd hij voor drie maanden naar de gevangenis gestuurd. Zijn reputatie heeft eronder geleden. Hij mocht zijn werk niet meer tentoonstellen, wat het moeilijk maakte om schilderijen te verkopen. De kunstenaarsscène vergat hem al snel. Slechts enkele schrijvers zoals Oscar Wilde of Walter Pater steunden hem en verzamelden al zijn werken. Maar de gevoelige Salomo raakte steeds meer verslaafd aan alcoholisme en werd uiteindelijk in 1884 in een zogenaamd werkhuis opgenomen. Daar bleef hij schilderen, maar de alcohol had zijn sporen nagelaten en zijn schilderijen bereikten nooit meer de kwaliteit van zijn eerdere werken. Solomon stierf onder slechte omstandigheden als gevolg van zijn alcoholmisbruik.
Pagina 1 / 2