De schilderes Maria Blanchard, die in 1881 in Santander en in 1932 in Parijs stierf, fascineert met haar eigen kubistische beeldtaal, die ook vandaag de dag nog zeer modern lijkt. Haar leven lijkt op een achtbaan: aan de ene kant is Maria Blanchard gehandicapt geboren. Ze was erg klein, had een bult en kon niet goed lopen. Tegelijkertijd had Blanchard een groot artistiek talent en vanaf 1903 volgde ze een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Madrid. Daarna volgde een beurs in Parijs, onder andere bij de fauvist Kees van Dongen. In Parijs werd Maria Blanchard enthousiast over het toenmalige kubisme. Blanchard behandelde het synthetische kubisme van Juan Gris, waarbij gebruik werd gemaakt van materialen, papier en verf in collages.
Het olieverfschilderij "Compositie met mensen" uit 1916 toont de ontbinding van een conventionele picturale structuur: als een nevenschikking van hoekige en ronde vormen, kleuren en ornamenten assembleert Blanchard haar schilderij, waarin ook de kubistische figuur geen prominente of individuele positie inneemt. "Cubist Composition Composition Cubist" duwt deze methode nog consequenter: heel opvallend zijn de verschillende, sterk afgebakende kleurvlakken en de ornamenten die hier naast elkaar staan met gelijke waarde.
Om in haar levensonderhoud te voorzien, gaf Maria Blanchard tussen 1914 en 1916 tekenles aan leerlingen. Na deelname aan de tentoonstelling van de "Salon des Indépendants" in 1921 kon Blanchard tijdelijk financieel succes boeken. Toch was haar financiële situatie gespannen; Maria Blanchard bleef afhankelijk van mecenassen. Dit was te wijten aan de onzekere economische situatie en haar slechte gezondheid. Desondanks is het gedurfde werk van de kunstenaar fascinerend, of het nu gaat om "Moeder en Kind" uit 1922 of "Vrouw met Gitaar".
De schilderes Maria Blanchard, die in 1881 in Santander en in 1932 in Parijs stierf, fascineert met haar eigen kubistische beeldtaal, die ook vandaag de dag nog zeer modern lijkt. Haar leven lijkt op een achtbaan: aan de ene kant is Maria Blanchard gehandicapt geboren. Ze was erg klein, had een bult en kon niet goed lopen. Tegelijkertijd had Blanchard een groot artistiek talent en vanaf 1903 volgde ze een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Madrid. Daarna volgde een beurs in Parijs, onder andere bij de fauvist Kees van Dongen. In Parijs werd Maria Blanchard enthousiast over het toenmalige kubisme. Blanchard behandelde het synthetische kubisme van Juan Gris, waarbij gebruik werd gemaakt van materialen, papier en verf in collages.
Het olieverfschilderij "Compositie met mensen" uit 1916 toont de ontbinding van een conventionele picturale structuur: als een nevenschikking van hoekige en ronde vormen, kleuren en ornamenten assembleert Blanchard haar schilderij, waarin ook de kubistische figuur geen prominente of individuele positie inneemt. "Cubist Composition Composition Cubist" duwt deze methode nog consequenter: heel opvallend zijn de verschillende, sterk afgebakende kleurvlakken en de ornamenten die hier naast elkaar staan met gelijke waarde.
Om in haar levensonderhoud te voorzien, gaf Maria Blanchard tussen 1914 en 1916 tekenles aan leerlingen. Na deelname aan de tentoonstelling van de "Salon des Indépendants" in 1921 kon Blanchard tijdelijk financieel succes boeken. Toch was haar financiële situatie gespannen; Maria Blanchard bleef afhankelijk van mecenassen. Dit was te wijten aan de onzekere economische situatie en haar slechte gezondheid. Desondanks is het gedurfde werk van de kunstenaar fascinerend, of het nu gaat om "Moeder en Kind" uit 1922 of "Vrouw met Gitaar".
Pagina 1 / 1