Arthur Augustus Dixon werd in 1872 in Engeland geboren. Hij woonde met zijn ouders Richard en Rosa en zijn broers Frederick Richard, Herbert Walter en Charles in St. Pancras, Londen. In zijn jeugd verhuisde het gezin naar de rand van de stad, bij Camden, waar hij een kunstacademie bezocht.

Op slechts 24-jarige leeftijd had hij al een zekere mate van bekendheid als kunstenaar verworven. Vanaf 1897 werden zijn olieverfschilderijen, die kunnen worden toegeschreven aan het Neo-Pre-Raphaëlisme, onder meer tentoongesteld in de Royal Academy of Art en de Royal Society of British Artists. Later waren zijn werken te bewonderen in galerijen in het hele land. Het was waarschijnlijk rond 1899 dat hij zijn doorbraak bereikte als illustrator van boeken. In die tijd werd het modieus om verhalen in overvloed te illustreren. Dixon's kunst was precies op het doelwit. Hij werkte vele jaren voor Ernest Nister, een inwoner van Darmstadt die een uitgeverij in Londen leidde. Maar Dixon schilderde en tekende ook voor andere gerenommeerde uitgeverijen, waaronder Raphael Tuck & Sons, Blackie & Son, de Oxford University Press en Collins Verlag.

De verhalen waarvoor Dixon de foto's maakte, bestreken een breed scala aan thema's. Voor Collins illustreerde hij talrijke klassiekers uit de wereldliteratuur: Victor Hugo's "The Hunchback of Notre Dame", Dumas' "The Count of Monte Cristo", Jane Austen's "Sense and Sensibility" en vele bekende verhalen van Charles Dickens, zoals "A Tale of Two Cities" en "Great Expectations". Voor Tuck & Sons illustreerde hij kinderboeken met teksten van Shakespeare, Longfellow en Tennyson. Deze laatste behandelde de Engelse mythologie, met name de Arthuriaanse mythologie. Talrijke geschilderde scènes uit de Bijbel, vooral uit het leven van Jezus Christus, zijn te vinden in de publicaties van Blackie & Son en illustreren bijbelse parabels, verteld door de Quaker Theodora Wilson Wilson.

Dixon's boekillustraties zijn soms zwart-wit, soms kleurrijk en voor de vaak zeer jonge lezers op een kindvriendelijke manier geschilderd. Zijn kleine kunstwerken spreken natuurlijk ook volwassenen aan. Jezus Christus in Pesach of het genezen van een blinde man, sierlijke prinsessen in iriserende gewaden, ridders en mythische helden in glanzende wapenuitrustingen - Dixon wist hoe hij getransfigureerd sentimentaliteit en romantiek moest verbeelden zonder al te sentimenteel of getransfigureerd over te komen. Ook zijn illustraties van vele beroemde sprookjes, waaronder fabels en legendes uit Rusland, Griekenland en het Oosten, zijn betoverend. Hij maakte zijn illustraties met potlood en aquarel en gebruikte soms het halftoon effect om de heldere en donkere lichtomstandigheden beter weer te geven.

Dixon was getrouwd met de kunstenaar en beeldhouwer Cecil Elsie Sowerby. Bij haar had hij een dochter, ook wel Elsie genoemd, en een zoon, Arthur Cecil, naar hem genoemd. De gerespecteerde schilder en illustrator, over wie ondanks zijn omvangrijke werk zo weinig bekend is, stierf in 1959 in Berkhamsted, Hertfordshire, 4 jaar na de dood van zijn vrouw.