De vroege ochtenduren, het laatste licht van de dag en zelfs de duisternis van de nacht waren de momenten die de Nederlander van der Neer op het doek bracht. Op deze momenten ging de schilder bij voorkeur op zoek naar rivieren en legde hij de processen aan het begin van de dag of met de binnenkomende rust in de avond vast. Vissers, ruiters en wandelende mensen maakten de scènes af. In de latere jaren van de kunstenaar werden winterlandschappen aan het repertoire toegevoegd. Hij hield ook van winterse taferelen, die zich afspeelden op bevroren rivieren en taferelen. Er is blijkbaar een band ontstaan tussen dit type landschap en de kunstenaar. Het is dan ook niet ongebruikelijk dat de schilderijen vaak een poëtische uitdrukking hebben.
Een kunstcriticus maakte ooit een opmerking over het bijzondere vermogen van de kunstenaars in Nederland. Het is de verbeelding van weersverschijnselen, van wolken en de onstuitbare kracht die stormen met zich meebrengen. Aert van der Neer heeft de voorstelling van de wolkenkrabbers met grote vakkundigheid geschilderd. Fijne waarnemingen van de lucht worden weerspiegeld in de landschapsschilderijen. Wanneer het koele maanlicht het landschap in een bijzondere kleurrijkheid baadt, slaagt de schilder erin de nachtelijke indruk op de toeschouwer over te brengen. Het lichtspektakel is bijna tegenstrijdig, het brengt vlammende vlammen in de donkere nacht en toont hun flikkerende spel. Maar de schilder vangt deze nuances ook met een zeker oog.
De biografie van Aert van der Neer is onvolledig. Hij is geboren in de jonge 17e eeuw. Een eeuw die de Nederlandse schilders goed gezind was en velen hielp om prestige en rijkdom te verwerven. De rijkdom stroomde langs van der Neer. Tijdens zijn creatieve periode heeft hij ook een economie geleid. Maar ook hier is geen succes geboekt. En hoewel zijn lichtstudies fundamenteel waren voor de Nederlandse landschapsschilders, kreeg hij niet het prestige dat bij zijn vaardigheid paste. Aert beheerst de facetten van het licht. Het gedempte zonlicht op een ijsoppervlak en de weerkaatsing van de maan op een rustige rivier.
De vroege ochtenduren, het laatste licht van de dag en zelfs de duisternis van de nacht waren de momenten die de Nederlander van der Neer op het doek bracht. Op deze momenten ging de schilder bij voorkeur op zoek naar rivieren en legde hij de processen aan het begin van de dag of met de binnenkomende rust in de avond vast. Vissers, ruiters en wandelende mensen maakten de scènes af. In de latere jaren van de kunstenaar werden winterlandschappen aan het repertoire toegevoegd. Hij hield ook van winterse taferelen, die zich afspeelden op bevroren rivieren en taferelen. Er is blijkbaar een band ontstaan tussen dit type landschap en de kunstenaar. Het is dan ook niet ongebruikelijk dat de schilderijen vaak een poëtische uitdrukking hebben.
Een kunstcriticus maakte ooit een opmerking over het bijzondere vermogen van de kunstenaars in Nederland. Het is de verbeelding van weersverschijnselen, van wolken en de onstuitbare kracht die stormen met zich meebrengen. Aert van der Neer heeft de voorstelling van de wolkenkrabbers met grote vakkundigheid geschilderd. Fijne waarnemingen van de lucht worden weerspiegeld in de landschapsschilderijen. Wanneer het koele maanlicht het landschap in een bijzondere kleurrijkheid baadt, slaagt de schilder erin de nachtelijke indruk op de toeschouwer over te brengen. Het lichtspektakel is bijna tegenstrijdig, het brengt vlammende vlammen in de donkere nacht en toont hun flikkerende spel. Maar de schilder vangt deze nuances ook met een zeker oog.
De biografie van Aert van der Neer is onvolledig. Hij is geboren in de jonge 17e eeuw. Een eeuw die de Nederlandse schilders goed gezind was en velen hielp om prestige en rijkdom te verwerven. De rijkdom stroomde langs van der Neer. Tijdens zijn creatieve periode heeft hij ook een economie geleid. Maar ook hier is geen succes geboekt. En hoewel zijn lichtstudies fundamenteel waren voor de Nederlandse landschapsschilders, kreeg hij niet het prestige dat bij zijn vaardigheid paste. Aert beheerst de facetten van het licht. Het gedempte zonlicht op een ijsoppervlak en de weerkaatsing van de maan op een rustige rivier.
Pagina 1 / 2